Ada
teori menyatakan bahawa tingkah laku adalah berbentuk naluri, iaitu tingkah
laku tidak dapat dipelajari daripada sesiapa tetapi disebabkan oleh faktor
dalaman atau kematangan fisiologi. Walau bagaimanapun, kebanyakkan ahli teori
percaya bahawa tingkah laku hanya boleh dipengaruhi oleh masa kini. Ini
bermakna hanya masa kini yang penting bagi memahami tingkah laku. Namun,
tingkah laku semasa juga dipengaruhi oleh masa lampau. Begitu juga, sebarang
perkara yang difikirkan masa kini boleh dipengaruhi oleh pemikiran masa tentang
masa hadapan. Gibbons (1970) menyatakan
kurang daripada 3% juvana dalam Amerika dirujuk pada mahkamah juvana setiap
tahun. Walaupun sebahagian besar populasi pemuda dalam perhatian mahkamah
sewaktu zaman remaja. Hanya separuh daripada kes rujukan ini dianggap sebagai
kes berat untuk dibicarakan dalam mahkamah. Dengan perkataan lain, separuh lagi
diurus secara tidak rasmi.
1. Definisi Tingkah Laku Agresif
Menurut Azizi (2004), agresif ialah sebarang
tingkah laku yang dirancang untuk mencederakan orang lain, iaitu tingkah laku
yang harus dielakkan. Kekecawaan, kejengkelan, dan serangan semuanya mudah
menyebabkan seseorang itu berasa marah. Perasaan marah ini adalah satu daripada
unsur yang penting untuk menghasilkan
tingkah laku agresif. Biasanya seseorang yang marah lebih cenderung untuk
bersikap agresif. Ada juga seseorang itu bertindak agresif tanpa merasa
agresif. Oleh itu, faktor untuk mengawal tingakah laku agresif sama penting dengan
menimbulkan perasaan agresif. Pengetahuan lampau merupakan mekanisme penting
untuk menentukan manusia yang bertingkah laku agresif.
Dari
segi sejarah, ahli jenayah merujuk tingkah laku melanggar peraturan biasa iaitu
agresif sebagai pesalah. Kenyataan terdapat ratusan kajian telah menggunakan
istilah agresif untuk menerangkan tingkah laku menyimpang atau tingkah laku
biasa. Ahli psikologi pula menggunakan istilah seperti tingkah laku
anti-sosial, tingkah laku bermasalah dan kelakuan bermasalah atau kecelaruan.
Reed & Baali, (1972) menyatakan bahawa ahli sosiologi, psikologi, psikiatri
dan guru mempunyai istilah yang berbeza bagi kumpulan agresif ini. Pada
pandangan ahli sosiologi, pesalah juvana adalah individu yang tidak sahaja
melakukan tingkah laku agresif tetapi dilabel sebagaimana masyarakat bertindak
balas terhadapnya. Ahli psikologi pula menumpukan bukan sahaja pada tingkah
laku agresif tetapi termasuk cara juvana berfikir; ahli psikiatri pula
menitikberatkan tahap emosi dan sikap yang dikenali sebagai patologi mental.
Rakyat
jelata mempunyai pandangan berlainan tertakluk pada sama ada mereka pernah
terseksa atau terpengaruh oleh tingkah laku agresif itu. Reed & Baali,
(1972) menjelaskan bahawa tingkah laku agresif ialah tingkah laku yang berlainan
daripada norma-norma biasa yang telah ditetapkan oleh institusi tertentu.
Kelainan ini mungkin boleh diterima atau tidak boleh diterima oleh masyarakat. Stumphauzer
(1986) mentakrifkan pesalah juvana sebagai remaja yang lakukan tingkah laku agresif.
Untuk menjadi pesalah yang rasmi, remaja atau kanakkanak tersebut telah
mencabul undang-undang negara atau kehakiman kerajaan. Salah laku ini boleh
merangkumi ponteng, buli, gangsterisme, merokok, mencuri, peras ugut, menghisap
dadah, perlanggaran disiplin hingga kejenayah berat.
2. Jenis Tingkah Laku Agresif
Terdapat
dua kategori tingkah laku agresif di kalangan iaitu berbentuk instrumental
(penyerang proaktif) dan matlamat (penyerang reaktif). Tingkah laku agresif
yang instrumental ialah berkaitan dengan sesuatu tujuan untuk mendapatkan
sesuatu.
Contohnya
mencederakan sesuatu atau seseorang untuk mendapatkan sesuatu atau hendak
menang dalam sesuatu permainan. Tingkah laku ini bukan bertujuan untuk
mencederakan tetapi bertujuan untuk mendapatkan matlamat yang diingini.
Golongan ini percaya keagresifan dapat mendatangkan keuntungan dan harga diri
dapat dipertingkatkan dengan mendominasi orang lain sebelum perkara yang serius
berlaku.
Tingkah
laku yang berbentuk matlamat (penyerang reaktif) mempunyai tujuan untuk
mecederakan pihak lain. Contohnya mencederakan sesuatu kerana perasaan benci
atau iri hati. Golongan ini bersikap bermusuhan yang tinggi dan bertindak balas
agresif berbanding golongan lain (Azizi 2004).
Dari
sudut biologi, Maccoby dan Jacklin (1974, 1980), berpendapat remaja lelaki
lebih agresif berbanding remaja perempuan. Olweus dan rakan (1980), mendapati
remaja lelaki berumur 16 tahun dan suka membuli rakannya menganggap mereka
agresif dari segi pertuturan dan fizikal biasanya mempunyai tahap testosterone
yang tinggi berbanding remaja lelaki yang tidak agresif
3. Dorongan Tingkah Laku Agresif
Terdapat
tiga aspek utama yang dikaitkan dengan dorongan keagresifan. Tiga aspek itu
ialah:Tenaga bantuan/ganjaran Mekanisme pelajaran yang tertama berlaku ialah
tenaga bantuan/ganjaran. Apabila tingkah laku tertentu diberikan ganjaran,
individu tersebut menjadi lebih suka mengulangi pada masa akan datang.
Sebaliknya apabila dihukum, dia jarang mengulangi kesilapan itu (Azizi 2004)
Kesimpulannya tingkah laku agresif ialah sempadan utama mempelajari tingkah
laku dan tenaga bantuan ialah fasilitator utama bagi keagresifan. Peniruan
Peniruan ialah mekanisme lain yang berbentuk tingkah laku. Semua orang menpunyai
kecenderungan yang tinggi untuk meniru. Peniruan ini berlanjutan kepada hampir
semua tingkah laku termasuk keagresifan (Azizi 2004) Keagresifan kadang kala
bukan sahaja tidak diperlukan tetapi dibenarkan dan diperlukan, contohnya ketika
diserang. Tingkah laku ini dibentuk dan ditentukan oleh apa yang dilakukan oleh
orang lain dan diperhatikan oleh pelaku. Tindakan agresif banyak di cetus
akibat daripada peniruan dan pemerhatian terhadap tingkah laku orang lain.
Pelajar yang mulanya menjadi pemerhati terhadap pelakuan agresif, kemudian akan
turut terlibat. Mengikut Olweus (1998), mengapa pemerhati kejadian agresif, turut
melakukan ialah kerana peniruan. Mangsa tindakan agresif pula akan bertukar
menjadi agresif akibat daripada peniruan juga. Mereka akan melepaskan kemarahan
terhadap mangsa yang lebih lemah dan seterusnya melakukan apa yang telah mereka
alami (dalam kes ini ialah perlakuan).
Naluri Sigmund Freud (1930, 1950) berpendapat
bahawa keagresifan disebabkan oleh factor naluri biologi yang mewujudkan musuh
dorongan desakan kebebasan. Manusia mempunyai tanggapan antara dorongan membina
atau kemusnahan. Dorongan semula jadi atau naluri mati adalah semula jadi,
namun naluri ini tetap mewujudkan dorongan musuh menuntut pembebasan.
4. Punca dan Sebab Kelakuan Agresif
Zaman remaja merupakan satu tempoh kehidupan
yang diselubungi oleh harapan, cabaran, dan ketegangan yang tertentu. Antara
lain, tiga faktor yang memberi sumbangan kepada kegeloraan hidup di zaman
remaja ialah perubahan fizikal yang amat cepat dan pencapaian kematangan
jantina, kedudukan remaja sebagai manusia pinggiran dan keperluan untuk menyediakan
diri bagi dunia dewasa. (Nik Aziz Nik Pa, 1998). Erikson (1963) menjelaskan
bahawa pada zaman remaja, seseorang berhadapan dengan satu cabaran kritis,
iaitu pembentukan dan pengembangan identiti diri. Kegagalan untuk mengatasi
cabaran tersebut boleh membuat remaja mengalami krisis kekeliruan tentang
peranan hidup mereka. Dalam zaman revolusi teknologi dan ledakan maklumat,
pembentukan identiti diri merupakan satu proses yang kompleks. Antaralain
pembentukan identiti diri membabitkan pembinaan identiti jantina dan identiti
pekerjaan yang sesuai.
Menurut
Hurlock (1973) kaum remaja mengalami gangguan emosi seperti bimbang akan kegagalan
akan membuat penyesuaian semasa bertembung dengan situasi baru. Jika tidak ada penyesuaian
yang memuaskan di antara individu dengan persekitarannya, maka remaja akan menghasilkan
tingkah laku yang menyimpang. Perlakuan ini akan menimbulkan masalah sosial yang
besar kepada masyarakat dan negara.
No comments:
Post a Comment